In september 2022 startte de D1 in een iets gewijzigd team. Sander en Siepy maakten de overstap naar de C’s en wij kregen versterking van Marre, Mariska en Nastia vanuit de E’s. Tijdens de eerste wedstrijd werd gemerkt dat het toch wel even wennen was. Doelpunten vielen nog niet zo gemakkelijk en de tegenstanders zijn pittiger dan vorig seizoen. Helaas leidde dit bij Ritola tot een nederlaag. De spelers gingen niet bij de pakken neerzitten en noemden dit zelf een “opstartprobleem tegen een veel betere ploeg”. De volgende wedstrijden zouden ze alles op alles gaan zetten om deze te gaan winnen. En dit deden ze! De rest van de wedstrijden werden allemaal gewonnen en er kon gespeeld worden voor het kampioenschap. Op een donderdagavond in Zuidhorn was er een beetje spanning voor de wedstrijd. De eerste helft ging daarom moeizaam. Na wat bemoedigende woorden van de coaches in de rust gingen ze met goede moed het veld weer op. En wat hebben ze gestreden! Uiteindelijk werd er gewonnen met 5-7 en daarom zijn de D’s gedeeld kampioen geworden. Goed gedaan toppers!
In de zaal kregen we er ook een coach bij, namelijk Gerben. Hij stelde meteen de vraag aan de spelers wat ze zouden willen leren en wat hun doelen zijn voor dit seizoen. Het doel was overduidelijk: “weer kampioen worden!”. Ook in wat ze wilde leren waren ze eensgezind: schieten op één been, vrijeballen leren en beter verdedigen. Om dit voor elkaar te krijgen moest er hard gewerkt worden. De wedstrijden in de zaal waren een stuk lastiger. Ondanks de pittige wedstrijden was het een leuke competitie. Er werden spannende wedstrijden gespeeld waarin ze veel hebben kunnen leren. Wat er is geleerd op de trainingen werd af en toe ook in de wedstrijden toegepast. Hier zijn de coaches heel trots op. Het team eindige in de middenmoot en kan trots zijn op wat ze hebben gedaan. Wat nog leuk is om te vermelden is dat de spelers in een nieuw jasje zijn gestoken. Met Gallagher als sponsor worden de nieuwe shirts met verve gedragen.
Tijdens het laatste deel van dit seizoen werd de thuisbasis in Surhuizum weer opgezocht. De spelers vinden het veld leuker dan de zaal, dus ze hadden er weer zin in. De doelen zijn ongewijzigd gebleven en hier zijn we dus ook aan blijven werken. Tijdens trainingen is gezien dat er stappen zijn gemaakt en ze steeds een beetje beter worden. Fantastisch om te zien dat ook wordt geprobeerd dit toe te passen in de wedstrijden. In het laatste deel van dit seizoen waren de wedstrijden wisselvallig, waardoor de coaches in de soms even moesten pruttelen of juist helemaal niets hoefden te zeggen. Door te trainen op de moeilijkheden en de positieve punten te blijven benoemen was dit ook weer een mooi seizoen. Positieve punten genoeg, want gebrek aan strijdlust, het nemen van doorloopballen, proberen van nieuwe dingen en plezier ontbreekt het niet. Dit seizoen eindigde het team weer in een keurige middenmoot.